Zo blijft u op de hoogte: Bezoek en like onze Facebook-pagina.
Werk je in de uitvaartbranche?![]()
![]()
Wat doe jij als je niet begrepen wordt?![]()
![]()
Kort geleden bezocht ik een verzorgingstehuis. De sfeer was er in één woord samengevat: liefdevol.![]()
![]()
Voldoende medewerkers, volle aandacht voor de bewoners, een huiselijk interieur vormen een aangename eerste indruk.![]()
![]()
Een kort moment van verwarring bespeur ik bij mezelf als, hartje zomer, een aan de centrale kapstok hangende kluwen winterjassen mijn aandacht trekt. De aanblik trekt een laatje in mijn geheugen open dat, ondanks de verkoelende luchtstroom uit de airco, heel even, mijn lichaam tot bloedhitte stuwt.![]()
![]()
Direct zoekt en vindt mijn brein een verklaring: de prioriteit is bij aandacht voor de bewoners. Opruimen van de wintergarderobe lijkt, in dat licht, onbelangrijk.![]()
![]()
Ik loop verder naar mijn bestemming: de kamer van een geliefde bewoner, moeder, groot- en overgrootmoeder.![]()
![]()
Vanavond komen enkele genodigden, ongeveer drie handen vol, op deze plek de familie een hart onder de riem steken bij afscheid en uitvaart.![]()
![]()
Tegen de muur naar de deur van de naastgelegen kamer staat een kleine donkerbruine antieke tafel. De buurman zit ernaast.![]()
"Is dat uw tafel?", vraag ik. "Jazeker", antwoord de man met westfriese tongval.![]()
"Mag ik dit boek erop leggen?" .... Hij kijkt me enkele seconden onderzoekend aan en antwoord: "Jazeker".![]()
![]()
Ik condoleer hem met het verlies van zijn buurvrouw en bekijk met hem het 'condoleanceregister met rouwkaart'.![]()
De man nodigt me uit om zijn muziekinstrumenten te bekijken.![]()
Mijn agenda laat het niet toe en met een knagend gevoel van spijt verlaat ik het huis.![]()
![]()
Twee uur later ga ik even langs om te kijken of de condoleance naar wens verloopt.![]()
![]()
Bij de kamer aangekomen zie ik naast de deur van de buurman een lege wand.![]()
De tafel met condoleanceboek met rouwkaart is 10 meter verplaatst naar de andere zijde van de deur, de stoelen zijn in een nis gestald.![]()
![]()
Uit de gang om de hoek komt de buuurman aangeslenterd. Vertwijfeld kijkt hij naar de lege muur naast zijn kamer. Hij kijkt me aan en kijkt weer naar de lege muur.![]()
"Kan ik u helpen?", vraag ik. Hij kijkt me aan, een fronsende blik rimpelt zijn voorhoofd. Ik wacht tevergeefs op een antwoord. Mijn vraag begrijpt hij niet.![]()
![]()
"Zal ik uw tafel en stoelen halen?" vraag ik hem. "Ja", zegt hij knikkend met zijn hoofd.![]()
![]()
Even later neemt de man plaats aan zijn tafel. "Ze zeggen dat ik Alzheimer heb, maar dat is onzin", vertrouwt hij mij toe.![]()
Ontspannen leunt hij achterover in zijn vertrouwde stoel.![]()
![]()
Mensen met dementie begrijpen steeds minder van hun medemens, van jou, van mij.![]()
Zij zijn voor hun welbevinden afhankelijk van jouw, van ons begrip voor hen.![]()
![]()
Dementie is steeds vaker een thema bij afscheid en uitvaart.![]()
Jouw begrip maakt het verschil.![]()
![]()
Als Dementievriendelijke Uitvaartprofessional:![]()
- betrek je mensen met dementie![]()
- begrijp je wat de familie doormaakt of heeft doorgemaakt tijdens het ziekteproces.![]()
![]()
Bereid je voor, neem deel, voor jezelf, met ervaren collega's, in oktober: bit.ly/3LlrPjQ
50 jaar geleden heeft Ebel Kremer, samen met zijn vader, de opleiding tot uitvaartverzorger afgerond.![]()
![]()
Ebel wilde weten over uitvaarten waarbij de achterblijvende partner dementie heeft. Hij heeft de wens de mens met dementie zoveel mogelijk te betrekken bij de uitvaart.![]()
![]()
Tijdens de 2-daagse training waren wij getuige van Ebels natuurlijke talent in een ACHTzame omgang met de mens met dementie.![]()
![]()
Maandag nam Ebel Kremer zijn certificaat Dementievriendelijke Uitvaartverzorger in ontvangst.![]()
![]()
Gefeliciteerd Ebel!![]()
![]()
~