Dementie vraag nieuwe oplossingen voor het alledaagse
Kongress der Deutschen Alzheimer Gesellschaft (oktober 2018)
Maanden geleden viel de uitnodiging op de mat.
Kom naar het nationale Alzheimer Congres in Duitsland.
Vertel over Uitvaart en Dementie, over Demenzfreundliche Bestattung.
Vrijdagmorgen 19 oktober 2018, Weimar (Duitsland), een groot congrescentrum, vriendelijke ontvangst, de deelnemers stromen toe.
We ‘hoeven’ pas vanmiddag, lopen een rondje congres en ontmoeten 3 jonge twintigers.
Zij laten ons dementie ervaren,
met simulaties, zelf ontwikkeld, zelf vervaardigd,
onvoorstelbaar eenvoudig en levensecht.
We bezoeken lezingen over communicatie met, over de laatste levensfase van, over het stervensproces van.
We luisteren en ontvangen ervaringen, adviezen, do’s en don’ts.
Opvallend veel sprekers, inzichten en observaties komen van buiten de traditionele zorg.
Het bevestigt wat wij al wisten – dementie is geen traditionele ziekte.
Dementie vraagt ons om nieuwe oplossingen voor alledaagse problemen.
In een vrijwel lege zaal zien drie toehoorders toe op onze test van beeld en geluid.
We hebben 700 km afgelegd voor 3 deelnemers en 147 lege stoelen.
Een kwartier later is de zaal halfvol.
De spanning stijgt.
Vooral ook bij het toestromende publiek.
“Ik ben nog in leven.” vertrouwt een deelnemer ons toe, vragend om bevestiging.
Ook hier maakt de dood het nodige los, net als in Nederland.
Om twee voor twee zoeken de toehoorders naar de laatste lege stoelen of een plek om te staan.
De moderator geeft het woord.
Sybille opent: “Zwei Tage nach seinem Tod kommen seine Kinder mit seiner Frau ins Trauerzentrum. Die Gesichten der Kinder sind angespannt als Mutter im Rollstuhl nach drinnen gebracht wird.”
Sybille vertelt 3 fragmenten uit dementievriendelijke uitvaarten.
Volledige aandacht oogst zij ermee.
Enkele minuten later weten en voelen 150 toehoorders waar deze lezing over gaat: betrekken van mensen met dementie bij afscheid en uitvaart.
Zij zet onze methode ‘Dementievriendelijke uitvaartzorg’ uiteen en ondersteunt haar verhaal met voorbeelden.
Het is tijd voor vragen en discussie:
- Hoe wordt de familie betrokken?
- Kunnen mensen met dementie altijd deelnemen aan een uitvaart?
- Zijn er verschillen tussen een Nederlandse en een Duitse uitvaart?
- Is de methode geschikt voor de Duitse uitvaartzorg?
- Hoe kunnen Duitse zorgers en uitvaartverzorgers hierin worden opgeleid?
Voorin zit een man op leeftijd, vergezeld door zijn dochter.
In zijn onregelmatige spraak, in zijn zoeken naar woorden herkennen wij een man met dementie.
Aan hem is de laatste vraag: “Zou u mij betrekken bij een Seebestattung?”
Geïnspireerd door de belangstelling, contacten en initiatieven keren wij terug naar Nederland.
Daar wordt op ons gewacht, op onze oplossing voor het alledaagse.
Weimar (Duitsland), 19 oktober 2018